Depresja u młodzieży

„Depresja młodzieńcza" jest CZĘSTO BAGATELIZOWANA przez osoby dorosłe z otoczenia chorego, które tłumaczą ją młodzieńczym buntem.

Szacuje się, że blisko 1/3 nastolatków cierpi na zaburzenia depresyjne, przy czym u większości z nich maj one charakter przejściowy.

Choroba wynika z uwarunkowań biologicznych, formowania się tożsamości i związanym z tym kryzysem rozwoju osobowości. Młodzi ludzie zaczynają zdać sobie sprawę z tego, że zmienia się ich rola społeczna i często jest to dla nich trudne. Następuje transformacja w systemie rodzinnym, powolne usamodzielnianie sie emocjonalne i formalne. Dlatego lęki, które występują u chorych związane są najczęściej z obawami o własną przyszłość oraz z podejmowaniem odpowiedzialnych zadań. Niejednokrotnie przyczyn choroby należy szukać też w trudnościach, jakie młodzi ludzie mają ze spełnianiem oczekiwań otoczenia, czy w starciach o wpływy w środowisku rówieśniczym.

W efekcie nastolatek cierpi w milczeniu lub też, chcąc zwrócić uwagę otoczenia, podejmuje różne niebezpieczne działania tj. samookaleczenia, próby samobójcze, nadużywania alkoholu, substancji psychoaktywnych.

JAKIE SĄ OBJAWY TEJ CHOROBY?

Poza lękiem wśród objawów występujących u młodych osób cierpiących na depresję występują:

§  ZŁE SAMOPOCZUCIE FIZYCZNE: niespecyficzne dolegliwości bólowe, nadmierne skupianie sie na funkcjonowaniu własnego organizmu

§  ROZDRAŻNIENIE, (dysforia)

§  ZMĘCZENIE, przygnębienie i zmienność nastroju

§  UTRATA ZDOLNOŚCI DO ODCZUWANIA PRZYJEMNOŚCI

§  NISKIE POCZUCIE własnej wartości, niska (negatywna) ocena o sobie, rzeczywistości i przyszłości

§  ZABURZENIA ZACHOWANIA - często równoważone z młodzieńczym buntem

§  UCZUCIE NUDY, brak zainteresowania czymkolwiek, utrata motywacji

§  ZABURZENIA FUNKCJI POZNAWCZYCH, (koncentracji i zapamiętywania)

§  ZACHOWANIA RYZYKOWNE I AUTODESTRUKCYJNE: stosowanie alkoholu, substancji psychoaktywnych, samookaleczanie, myślenie o śmierci, w tym próby samobójcze (w Polsce prawie 6 tysięcy dzieci rocznie próbuje odebrać sobie życie).

Często choroba PRZEBIEGA SKRYCIE, stopniowo upośledzając funkcjonowanie młodego człowieka w rodzinie, szkole, wśród rówieśników.

Dotknięty chorobą nastolatek może mieć też zaburzenia rytmów okołodobowych - lepiej funkcjonuje w godzinach wieczornych, przez co ma trudności z porannym wstawaniem.

W leczeniu depresji młodzieńczej, często łączy się terapię farmakologiczną z psychoterapią. Oddziaływanie psychoterapeutyczne prowadzi się zazwyczaj dwutorowo - z jednej strony prowadzona jest terapia rodzinna (przy współpracy ze szkołą), z drugiej - realizowania jest terapia indywidualna osoby chorej. Bardzo istotne są również działania psychoedukacyjne, które pomagają zrozumieć istotę choroby i budować prawidłowe relacje w rodzinie.

Zastosowanie leków jest zalecane przy dużym nasileniu objawów depresji, występowaniu nasilonych myśli i tendencji samobójczych, w depresji psychotycznej lub jeżeli dotychczasowe postępowanie psychoterapeutyczne okazało sie nieskuteczne, a epizody depresji nawracają.

Dlatego osoby, które podejrzewają, że mogą cierpieć na depresję, bądź zauważają objawy u swoich bliskich powinny skontaktować się z lekarzem psychiatrą. Najlepiej udać się do najbliższej Poradni Zdrowia Psychicznego, gdzie lekarz będzie mógł ocenić stan pacjenta i zalecić dalsze postępowanie - psychoterapeutyczne czy farmakologiczne.

Źródło: kampania społeczno-edukacyjna: „Depresja. Rozumiesz - Pomagasz"