Jak być bliżej z dzieckiem
Więź z dzieckiem buduje się od chwili jego narodzin. Bliskość, zaufanie, szczerość to efekty wieloletniej pracy.
Jeżeli jesteśmy na co dzień blisko z dzieckiem. Łatwiej nam zauważyć co je cieszy, co martwi i z czym sobie nie radzi. Kiedy dziecko dorasta, zwykle trudniej nam znaleźć wspólny język, bo zaczyna być inne - czasem dziwnie się ubiera, słucha niezrozumiałej muzyki i coraz bardziej buntuje się w wielu sprawach. Pomimo to staraj się poznać, rozumieć i akceptować świat młodych.
Rozmowa jest podstawą kontaktów z dzieckiem, a podstawą rozmowy jest uważne słuchanie.
Rozmawiaj ze swoim dzieckiem zawsze, wszędzie i o wszystkim. Im częściej z nim rozmawiasz tym lepiej poznajesz jego świat, jego oczekiwania, marzenia, a także problemy.
Staraj się zawsze znaleźć czas na rozmowę, gdy dziecko ma problem. Rozmowa pomaga pozbyć się przykrych uczuć. Gdy czuje się bezradne i skrzywdzone pozwól mu się wygadać, wypłakać, zezłościć. Postaraj się je zrozumieć i mądrze doradzić. W żadnym wypadku nie bagatelizuj jego problemów.
Znajdź też czas, gdy chce się podzielić radością, sukcesem. Okaż swoje zadowolenie, pochwal, spytaj o szczegóły wydarzenia. Nie umniejszaj wagi sukcesu, powiedź jak jesteś z niego dumny. To mu dodaje wiary w siebie i jest zachętą do osiągania dalszych sukcesów.
Staraj się dostrzegać sygnały, że dziecko cię potrzebuje. Kiedy ma jakiś problem nie zawsze poprosi cię o rozmowę. Jeżeli będziesz uważnie je obserwować, to z pewnością dostrzeżesz wszelkie zmiany. Czasem zaczyna cię unikać, a czasem stara się być blisko, „kręci się" i czeka. Zainteresuj się przyjaźnie, pomóż nawiązać rozmowę.
Stwarzaj warunki do luźnej rozmowy. Wykorzystuj naturalne chwile przy wspólnej herbacie, kolacji, spacerze, stwórz nastrój do wieczornych „pogaduchów", proponuj wspólne spędzanie czasu wolnego atrakcyjne także dla niego.
Okazuj zainteresowanie jego sprawami, ale nie wypytuj natarczywie. Poczekaj, aż samo zacznie mówić o tym, co się u niego dzieje. To ono decyduje, ile chce nam o sobie powiedzieć. Uszanuj to.
Rozmawiaj też o tym, co się u ciebie obecnie dzieje, o swoich kłopotach i planach. Pytaj je o zdanie w różnych sprawach i pokazuj, że liczysz się z jego opinią.
Opowiadaj o sobie. Dzieci lubią wspomnienia rodziców z czasów ich młodości. Takie opowiadania zbliżają, bo przypominają dzieciom, że ich rodzice też byli młodzi. Nie przedstawiaj się jednak wyłącznie kryształowo, powiedz, że także robiłeś błędy i uczyłeś się podejmować trudne decyzje.
Rozmawiaj na każdy temat, nie unikaj trudnych spraw. Zadbaj o to, żeby w waszym domu nie było tematów tabu. Rozmawiaj także o tym, czego się obawiasz. Bądź raczej doradcą niż ekspertem.
Źródło: Poradnik dla rodziców, opracowanie: B. Jakubowska, D. Muszyńska
